Ennio Morricone - The Platinum Collection

Płytę dostarczyła firma:

Niedawno Filmmusic.pl stworzył ranking trzydziestu najlepszych - zdaniem redaktorów tego portalu - utworów Ennia Morricone. Autorzy słusznie zaznaczyli, że włoski mistrz skomponował tak wiele znakomitych tematów, że nie sposób zmieścić ich na krótkiej liście. Podobnych zestawień można robić mnóstwo, a i tak będą się one od siebie różniły, choćby ze względu na subiektywizm słuchaczy i odmienność kryteriów. Potwierdza to nowa, trzy-płytowa składanka EMI - Ennio Morricone - The Platinum Collection - zawierająca blisko sześćdziesiąt utworów słynnego kompozytora.

Co ciekawe, nie znalazła się na niej nawet połowa kompozycji wybranych przez FM.pl. Oczywiście fakt ten nie oznacza zbyt pobieżnej analizy twórczości Morricone, ani redakcji ani wydawców płyty, lecz wspomnianej mnogości kompozycji godnych uwagi. EMI przyjęło też odmienne kryterium. Ponieważ składanka wyszła z włoskiego oddziału wytwórni, w większości wypełniają ją utwory skomponowane do filmów z tego kraju. Dzieł topowych jest tu zaledwie garstka; przeważa Misja, Cinema Paradiso i Dawno temu na Dzikim Zachodzie. Moim zdaniem to dobre rozwiązanie, bo chyba lepiej popularyzować mniej znane kompozycje Morricone, niż po raz kolejny prezentować te najsłynniejsze (zwłaszcza, że włoskie soundtracki są znacznie słabiej dostępne na rynku).

Produkcja albumu stoi na wysokim poziomie. Utwory zostały dobrze ułożone i świetnie słucha się ich jeden po drugim - nie uświadczymy nieprzyjemnych kontrastów stylistycznych. Trzy płyty doskonale pokazują niezwykłą zdolność artysty do pisania pięknych, poruszających tematów. Czasem kiczowatych, ale nigdy pustych. Słuchacz może też zapoznać się z różnorodnością stylów uprawianych przez kompozytora w całej jego karierze - od awangardowych, po bardzo klasyczne (chronologicznie w tej właśnie kolejności).

Minus za średnie wydanie. Książeczka dołączona do płyt jest uboga - znalazł się na niej jedynie spis utworów, w dodatku wyłącznie w języku włoskim. Przydałaby się sylwetka kompozytora, najlepiej w kilku językach, i trochę zdjęć. I bynajmniej nie rekompensuje tego niska cena.

Abstrahując od poziomu wydania składanki, uważam ją za godną polecenia, zarówno wielkim miłośnikom Ennia Morricone, jak i słuchaczom dopiero poznającym jego twórczość.

Tweet