Good Night and Good Luck

Dianne Reeves to niewątpliwie jedna z najwybitniejszych wokalistek jazzowych świata. Obok Casandry Wilson i Diany Krall należy do ścisłej czołówki. Swoim perfekcyjnym warsztatem, niezwykłym talentem oraz niepowtarzalnym stylem podbiła serca publiczności, zachwyciła krytyków a także zdobyła szereg prestiżowych nagród, w tym aż cztery statuetki Grammy w kategorii ?Najlepszy jazzowy album wokalny?, czego przed nią nie dokonał nikt inny. Ale dlaczego piszę o tej wspaniałej artystce w portalu poświęconym muzyce filmowej? Otóż jej ostatni album (również uhonorowany przez Akademię Fonograficzną) jest jednocześnie soundtrackiem z filmu Good Night and Good Luck.

Film George`a Clooney`a nie pozostał bez echa zarówno w Stanach jak i w Polsce, a to za sprawą jego tematyki. Opowiada on bowiem o walce legendarnego dziennikarza Edwarda Murrowa z senatorem Josephem McCarthy`m zajmującym się ściganiem polityków, artystów oraz ludzi mediów podejrzanych o związki z komunistami, a więc słynnym ?polowaniem na czarownice?. Były to początki lat 50. - okres tzw. maccartyzmu. Niezwykły klimat tamtej epoki udało się w filmie odtworzyć dzięki zastosowaniu czarno-białej taśmy, dopracowanej do ostatniego szczegółu scenografii Jamesa D. Bissella oraz stylowej muzyce Dianne Reeves.

W Good Night and Good Luck występuje ona jako autonomiczny bohater - słyszymy ją głównie w knajpach, gdzie spotykają się dziennikarze, wówczas cichną dialogi. Na scenie w roli wokalistki pojawia się sama Dianne Reeves wraz z zespołem i jej śpiew skupia całą uwagę widza. Jak nietrudno się domyślić, muzyka ta pozbawiona jest elementów ilustracyjnych i co za tym idzie, jej odbiór na płycie jest tak samo atrakcyjny jak w filmie.

Album składa się ze standardów i ballad utrzymanych w klimacie jazzu lat 50, kiedy ludzie szaleli za takimi wokalistami jak Ella Fitzgerald, Nat King Cole czy Frank Sinatra. Podobno George Clooney, który jest kuzynem Rosemary Clooney, bardzo znanej wokalistki z tamtego okresu, sam zadecydował o repertuarze. Reeves wszystkie utwory wykonuje niezwykle uroczo, z klasą i niesamowitym feelingiem. Jej niski, ciepły i czuły głos działa kojąco na zmysły, szczególnie w balladach takich jak Solitude czy When i Fall In Love. Potrafi też słuchacza pobudzić, czego dowodem mogą być żywiołowe, bardziej motoryczne utwory, np. Straighten Up, and Fly Right albo Too Close for Comfort. Wokalistka śpiewa bardzo stylowo - skupia się głównie na linii melodycznej, prawie w ogóle nie improwizując. Pozostawia to muzykom zespołu, którzy, trzeba powiedzieć, grają pięknie. Prezentują cudowny, ?miękki? dźwięk (zwłaszcza kontrabasu i saksofonu), wyczucie, wzajemne zrozumienie i doskonałe zgranie. Czasami aż żal, że nie popisują się bardziej brawurowymi improwizacjami, bo słychać, że mają spory ?zapas?. Cóż, taki styl. Trzeba jeszcze powiedzieć, że utwór Who`s Minding the Store został specjalnie skomponowany do filmu. To poruszająca, stylowa ballada, której poziom w najmniejszym stopniu nie odbiega od wszystkich standardów zamieszczonych na płycie.

Myślę, że płyta Good Night and Good Luck może być dla miłośników muzyki filmowej dobrym początkiem wspaniałej przygody z jazzem. Polecam.

Tweet