PET SHOP BOYS - legendarny brytyjski duet muzyczny, założony w 1981 roku w Londynie przez Neil'a Tennant'a (na zdjęciu po lewej) i Chrisa Lowe'a (na zdjęciu po prawej), grający muzykę elektroniczną z elementami muzyki dance. W bardzo krótkim czasie grupa zdobyła oszałamiający, światowy sukces. Duet działa nieprzerwanie do dziś, a ponad 100 milionów sprzedanych płyt na całym świecie uczyniło ich oficjalnie najlepiej sprzedającym się muzycznym duetem w historii muzyki rozrywkowej. Zespół gra różne kombinacje, mieszając style muzyki elektronicznej z popową, dance, synth, disco czy z muzyką klubową. Wylansowali wiele legendarnych mega-przebojów, a reszta jest już właściwie historią...

"Pet Shop Boys" dokonali już na początku swojego istnienia rzeczy zdawałoby się wówczas niemożliwej - jako pierwsi podbili odporny na europejską przebojowość amerykański rynek muzyczny, umieszczając w pierwszej dziesiątce Billboardu aż cztery swoje piosenki - kolejno - "West End Girls" (1986 rok - album "Please"), "It's A Sin" i "Heart" (obie z 1987 roku - album "Actually") oraz "Always On My Mind" (1988 rok - album "Introspective"). Podczas swej niespełna trzydziestoletniej kariery współpracowali z największymi przedstawicielami popkultury: reżyserem Derek'iem Jarman'em, który przygotował dla nich trzy teledyski, Lizą Minelli i Dusty Springfield (to dzięki "Pet Shop Boys" wymienione panie odnalazły się w cukierkowatych latach osiemdziesiątych, a Dusty Springfield miała okazję zaśpiewać swój największy hit - "In Private"), gitarzystą zespołu "The Smiths" - Johnnym Marr'em, którego partie gitarowe można usłyszeć na wydanej w 2003 roku płycie "Release", Boyem George'em, Robbiem Williams'em, Rufusem Wainwright'em, Kylie Minogue, wreszcie aktorką Patsy Kensit, która w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku prowadziła muzyczną działalność pod szyldem "Eight Wonder". W klipach zespołu występował między innymi Ian McKellen (pamiętny Gandalf z filmów z trylogii "Władca Pierścieni") a reżyserem kilku klipów był nasz światowej sławy operator Zbigniew Rybczyński (autor niektórych videoklipów m.in. Micka Jaggera, Lady Pank, Simple Minds, Chucka Mangione, Alana Parsona, Rush, Supertramp czy "Imagine" Johna Lennona).

Neil Francis Tennant (urodzony 10 lipca 1954 roku w North Shields w Anglii - wokalista duetu) - absolwent historii prestiżowego London Metropolitan University, pracujący wówczas jako dziennikarz muzyczny i Chris Sean Lowe (urodzony 4 października 1959 roku w Blackpool w Anglii - klawiszowiec) - absolwent architektury na Uniwersytecie w Liverpoolu, poznali się dokładnie 19 sierpnia 1981 roku w zwyczajnym, przeciętnym sklepie z gadżetami elektronicznymi na King's Road w londyńskim Chelsea. Zafascynowani rodzącą się właśnie w Wielkiej Brytanii sceną taneczną, skierowali natychmiast swe kroki do mieszkania Tennant'a, gdzie znajdowało się małe studio nagraniowe.

Pierwsze ujawnione światu kompozycje sygnowali od czasu spotkania pod nazwą "West End", którą następnie przemianowali na "Pet Shop Boys" w 1984 roku - nazwą zapożyczoną od znajomych pracujących w sklepie zoologicznym. I pewnie te trzy słowa nigdy nie byłyby kojarzone z muzyką rozrywkową, a cały projekt nie wyszedłby poza ramy pokoju Neil'a, gdyby nie wyjazd Tennant'a do Nowego Jorku latem 1983 roku, gdzie na zlecenie brytyjskiego dwutygodnika "Smash Hits" w którym pracował jako dziennikarz, miał przeprowadzić wywiad ze słynną grupą "The Police". Podczas swego pobytu za Oceanem Neil umówił się na spotkanie ze słynnym wówczas producentem muzyki klubowej - Bobbym Orlando. Ich wspólny wypad na cheesburgera i ciasto z marchwi - jak dokładnie opisywał w wywiadach Tennant - zaowocował nawiązaniem współpracy i wydaniem pierwszego singla pod szyldem jako zespół "Pet Shop Boys". Piosenka miała tytuł "West End Girls". Utwór podbił parkiety klubowe całego świata, trafił również na europejskie listy przebojów, omijając jednak zestawienia w ojczyźnie.

Po powrocie do Wielkiej Brytanii duet nawiązał współpracę z menedżerem Tomem Watkinsem, który umożliwił podpisanie kontraktu z wytwórnią Parlophone. Pierwsze nagrania wydane w tej wytwórni odniosły umiarkowany sukces. Wtedy panowie postanowili sięgnąć po sprawdzone rozwiązania: przygotowali nową wersję "West End Girls", która przez ponad trzy miesiące mozolnie wspinała się na szczyt listy najlepiej sprzedających się singli w Wielkiej Brytanii, by zakotwiczyć się na nim na trzy tygodnie w styczniu 1986 roku oraz stać się numerem jeden na światowych listach przebojów. Utwór przyniósł im dodatkowo prestiżowe Brit Awards oraz Ivor Novello Awards, honorujące najlepsze brytyjskie kompozycje roku.

Kolejne utwory z ich debiutanckiego albumu zatytułowanego "Please" ("Love Comes Quickly", "Suburbia") także stały się przebojami z TOP 20. W 1987 roku ukazał się singiel "What Have I Done", w którym Tennant zaśpiewał w duecie z Dusty Springfield. Następny singlowy przebój "It's A Sin" również zdobył szczyt listy przebojów. Kolejnym hitem - prawdopodobnie najbardziej znanym - w karierze grupy był utwór "Always On My Mind" z repertuaru Elvisa Presleya. W 1989 roku Tennant i Lowe spotkali się ponownie z Dusty Springfield, by wyprodukować jej singiel "Nothing Has Been Proved", który wszedł do TOP 20 brytyjskiej listy przebojów.

W tym samym roku duet wyprodukował dla Lizy Minelli przebój "Losin' My Mind". W 1990 roku zespół wydał kolejny album, zatytułowany "Behaviour" przy którym pracował z znanym kompozytorem - Haroldem Faltermeyerem, a następnie wyruszył na koncerty do najbardziej wymagającej publiczności - do USA. Na kolejny album fani czekali przez 3 lata. Wtedy to pojawiła się płyta "Very" zawierająca takie przeboje jak "Go West", czy "Can You Forgive Her". 11 października 1999 powrócili na listy przebojów albumem "Nightlife". Wśród producentów znaleźli się: Craig Armstrong, Rollo, David Morales oraz sam zespół. W piosence "In Denial", Neil śpiewa w duecie z Kylie Minogue.

Następny album "Pet Shop Boys" zatytułowany został "Release". Do nagrania płyty muzycy zaprosili gitarzystę Johnny'ego Marra. Album wydany został w czterech różnych wersjach kolorystycznych okładki - miedzianej, zielonej, różowej i czerwonej, a na każdej znajduje się inny kwiat. Edycja specjalna płyty różni się od zwyczajnej opakowaniem. Jest to tekturowa wsuwka o metalicznym połysku. Pierwszym singlem z "Release" był utwór "Home And Dry".

Rok 2002 to dla "Pet Shop Boys" nie tylko muzyka. Zespół połączył swoje siły z pisarzem Jonathanem Harvey'em, współpracując przy musicalu "Closer To Heaven". Duet napisał słowa i muzykę, zaś fabuła musicalu została oparta na książce Jonathana Harveya.

W lutym 2003 roku ukazał się kolejny album brytyjskiego duetu. Na "Disco 3" umieszczono głównie utanecznione wersje utworów zarejestrowanych podczas sesji albumu "Release", choć wiele z nich poddano dość gruntownej przeróbce. Za nowe wersje odpowiedzialni byli między innymi Felix da Housecat, Blank&Jones i Superchumbo. Wśród 10 nagrań znalazł się jednak także niepublikowany materiał, który nie zmieścił się na "Release".

Natomiast 24 listopada 2003 roku ukazało się podwójne CD, zatytułowane "PopArt - The Hits". Jak zapowiada podtytuł, jest to płyta zawierająca wszystkie 33 przeboje zespołu, które dotarły do pierwszej 20 brytyjskiej listy i dzięki którym zespół "Pet Shop Boys" stał się najsłynniejszym duetem muzyki rozrywkowej w historii. Na płycie znalazł się również premierowy singiel "Miracles", a także drugi nowy utwór - "Flamboyant", który Neil i Chris napisali i nagrali latem. W wersji limitowanej do płyty został dołączony trzeci krążek, zatytułowany "Mix", na którym znajdą się wybrane remiksy "Pet Shop Boys". W tym samym dniu ukazało się również DVD "PopArt - The Videos", na którym zebrane zostały wszystkie teledyski nagrane przez "Pet Shop Boys".

W 2005 roku "Pet Shop Boys" z Drezdeńską Orkiestrą Symfoniczną zagrali serię koncertów, na których zaprezentowali nową wersję ścieżki dźwiękowej do filmu "Pancernik Potiomkin". Soundtrack został oficjalnie wydany na płycie kompaktowej, a przez kolejne 3 lata muzyce w kilku miastach Europy prezentowali na żywo do obrazu swoją muzykę do tego filmu.

Dziewiąty album w dorobku grupy, "Fundamental", pojawił się dopiero w maju 2006 roku. Od strony producenckiej muzyków wspierał słynny producent Trevor Horn, z którym współpracowali już wcześniej przy nagrywaniu utworu "Left to My Own Devices" (płyta "Introspective" z 1988 r.). Horn jest odpowiedzialny m.in. za sukcesy Frankie Goes to Hollywood, współpracował też z Buggles, Yes, Sealem i Art of Noise.. Album "Fundamental" promował singel "I'm With Stupid" , z piosenka będącą satyrą na stosunki panujące między brytyjskim premierem Tony'm Blairem i prezydentem USA Georgem Bushem.

W marcu 2009 roku na rynku pojawił się dziesiąty album zespołu, zatytułowany "Yes", przygotowany wraz z Brianem Higginsem, głównodowodzącym teamem producenckim Xenomania, współpracującym między innymi z Girls Aloud i Sugababes. Nagrany z kreującym aktualne trendy w muzyce pop Higginsem ma umożliwić "Pet Shop Boys" nawiązanie artystycznego porozumienia z najmłodszym pokoleniem i powrót na wysokie miejsca w zestawieniach. Słuszne to posunięcie, zważywszy że swój ostatni wielki przebój duet wylansował w 1993 - przeróbka "Go West" z repertuaru Village People trafiła na szczyty list przebojów w 23 krajach.

Na początku 2010 roku ukazało się wydawnictwo "Pandemonium" - jest to płyta koncertowa CD+DVD, na której materiał nagrano 21 grudnia 2009 roku podczas wielkiego koncertu zespołu w londyńskiej "O2 Arena".

Z "Pet Shop Boys" wiążą się również różnego rodzaju kontrowersje. Neil Tennant nie ukrywał nigdy swego homoseksualizmu, którego dokładną wiwisekcję przeprowadził w jednym z największych przebojów grupy "It`s a Sin". "Czułem się świetnie, kiedy dowiedziałem się, że ta sprośna piosenka dotarła do pierwszego miejsca" - wyznał po latach Neil. Artysta do dziś pozostaje aktywnym działaczem środowiska gejowskiego. Wyreżyserowany przez Jarmana teledysk do tego antykatolickiego utworu na żądanie wściekłej opinii publicznej zdjęto na jakiś czas z ramówki MTV. Brytyjski DJ Jonathan King próbował osłabić ich z innej strony, oskarżył "Pet Shop Boys" o plagiat piosenki Cata Stevensa "Wild World". King proces przegrał, a zespół przekazał wygraną kwotę na cele charytatywne.

Duet może zapisać na swym koncie również dwie kontrowersyjne przeróbki. Pierwsza z nich to "Always On My Mind" z repertuaru Elvisa Presleya. W rękach Chrisa i Neila ta piękna i romantyczna ballada przemieniła się w hedonistyczny manifest obsesyjnej miłości (kto widział teledysk, ten wie, o co chodzi). "Pet Shop Boys" odsądzono od czci i wiary, czas jednak zrobił swoje, działając na korzyść nowej wersji: w niedawnym plebiscycie dziennika "The Daily Telegraph" na najlepszy cover wszech czasów utwór zdobył srebrny medal. Panowie wzięli się również za pracę przy utworze "Where The Streets Have No Name" z repertuaru U2. "To nasza mała zemsta za to, że Bono stwierdził kiedyś, że muzyka disco jest bezsensowna i bezduszna" - wyjaśnia Neil. Wokalista U2 zareagował na przeróbkę utworu słowami: "What have I done to deserve it?", stanowiącymi tytuł piosenki nagranej przez "Pet Shop Boys" wspólnie z Dusty Springfield.

Neil i Chris to, poza muzyką, również biznesmeni i producenci muzyczni oraz jedni z najlepiej zarabiających muzyków w historii. Są właścicielami trzech wytwórni płytowych, przygotowali remiksy między innymi dla Kylie Minogue, Yoko Ono, Madonny, Rammsteina i Blur (to wersja "Girls & Boys" spreparowana przez "Pet Shop Boys" ukazała się na singlu).

Brak istotnych sukcesów komercyjnych w ostatnich latach nie oznacza jednak, że "Pet Shop Boys" należy traktować jako niepotrzebnych nestorów sceny muzycznej. Ich koncerty (grali również w Polsce) to nadal pierwszorzędne widowisko, dopracowane w najmniejszych szczegółach, a kolejne pokolenia muzyków wśród grona swych inspiracji podają nazwę zespołu. Przyznana "Pet Shop Boys" w 2009 roku specjalna BRIT Awards, honorująca całokształt dokonań artystycznych, jest doskonałym ukoronowaniem dotychczasowej działalności. "Nie zamierzamy jednak spocząć na laurach" - zapewnił w chwili obioru nagrody Neil Tennant. Nie ma też powodów, by mu nie wierzyć...


KOMPLETNA DYSKOGRAFIA :

1986 - Please
1986 - Disco (płyta z remiksami)
1987 - Actually
1988 - Introspective
1990 - Behaviour
1991 - Discography: The Complete Singles Collection (składanka)
1993 - Very
1993 - Very Relentless
1994 - Disco 2 (płyta z remiksami)
1995 - Alternative (utwory ze stron B singli)
1996 - Bilingual
1998 - Essential "Pet Shop Boys" (składanka)
1999 - Nightlife
2001 - Closer To Heaven (musical)
2002 - Release
2003 - Disco 3 (płyta z remiksami)
2003 - PopArt: The Hits (składanka)
2005 - Battleship Potemkin (soundtrack)
2006 - Fundamental
2006 - Concrete (płyta kocncertowa)
2007 - Disco 4 (remiksy utworów innych wykonawców)
2009 - Story: 25 Years Of Hits (składanka)
2009 - Yes
2010 - Pandemonium (płyta koncertowa CD+DVD)


NAJWIĘKSZE i NAJBARDZIEJ ZNANE PRZEBOJE :

1986 - "West End Girls"
1986 - "Suburbia"
1987 - "What Have I Done To Deserve This?"
1987 - "Rent"
1987 - "It's A Sin"
1987 - "Heart"
1988 - "Domino Dancing"
1988 - "Always On My Mind"
1989 - "It's Alright"
1990 - "Being Boring"
1990 - "So Hard"
1990 - "Where The Streets Have No Name"
1993 - "Go West"


MUZYKA FILMOWA i MUSICALE :

2001 - Closer To Heaven (musical wystawiony na deskach "Arts Theatre" w Londynie)
2005 - Battleship Potemkin (nowa muzyka instrumentalna do niemego filmu z 1925 roku)


OFICJALNA STRONA INTERNETOWA ZESPOŁU :

http://www.petshopboys.co.uk




biografię opracował Adam Krysiński na podstawie materiałów bibliograficznych:

- oficjalna strona internetowa zespołu
- Polskie Radio S.A.
- EMI Music Poland