2. Festiwal Muzyki Filmowej w Krakowie - dzień I

CZWARTEK - 21 MAJA, GODZINA 10:30

KONFERENCJA PRASOWA

Pierwszy dzień Festiwalu rozpoczęła interesująca konferencja prasowa. To co od początku zwracało uwagę, to wyjątkowo spore tłumy fotoreporterów i dziennikarzy (w porównaniu z konferencją prasową Erica Serry sprzed roku). Nie specjalnie mnie to zdziwiło, bo przecież tym razem dziennikarze mieli ?dla siebie? aż dwóch zdobywców Oscara - Tan Duna i Jana A.P. Kaczmarka oraz dodatkowo twórców Pale 3 - Reinholda Heila i Johnny`ego Klimka. Nie dla wszystkich wystarczyło miejsc siedzących, przez co było momentami dość tłoczno. Jan A.P. Kaczmarek z przyczyn losowych spóźnił się na konferencję i - można powiedzieć - miał na nią ?mocne? wejście. Samolot, którym podróżował, miał dwunastogodzinne opóźnienie, dlatego do samego końca nie było wiadomo, czy kompozytor zdąży przyjechać na konferencję. Na szczęście prosto po przylocie na lotnisko w Balicach zawitał do Pawilonu Wyspiańskiego, gdzie odbywało się spotkanie z dziennikarzami. Na konferencji było sporo humorystycznych akcentów, trochę "oscarowych? wspomnień, które przedstawiał Dun z Kaczmarkiem, oraz wiele ciekawostek o przyjaźni i długoletniej współpracy Heila z Klimkiem i Tykwerem. Spotkanie prowadził koordynator programowy festiwalu - Robert Piaskowski oraz dyrektor Krakowskiego Biura Festiwalowego - Magdalena Sroka. Znalazł się też czas na kilka pytań od dziennikarzy. Cała konferencja była niejako wstępem do bardzo dobrych (z wyjątkami) spotkań w Akademii Festiwalowej, gdzie pod specjalnym namiotem umieszczonym przy Ratuszu na Rynku Głównym miasta, wszyscy artyści zaproszeni na Festiwal spotykali się z fanami i dziennikarzami.

Goście Festiwalu. Od lewej: R. Heil, J. Klimek (w głębi), T. Dun i Jan A.P. Kaczmarek

Poniżej znajdziecie skrót konferencji prasowej, i jej najważniejsze i najciekawsze fragmenty. W pierwszym materiale wideo znajdują się wypowiedzi Reinholda Heila i Johnny`ego Klimka oraz Tan Duna.

W drugim klipie chcieliśmy zaprezentować Wam wejście Jana A.P. Kaczmarka na konferencję oraz jego i Duna wypowiedzi na temat nocy, podczas których otrzymali Oscara. Miłym akcentem było ?przybicie piątki? przez Duna i Kaczmarka, a fotoreporterzy, którym udało się uchwycić ten niecodzienny moment, mają naprawdę powód do dumy, bo takie zdjęcia i sytuacje nie są często spotykane i na pewno będą miłą pamiątką. Zresztą cały Festiwal pokazał, że Tan Dun (o czym nie wiedziałem) i Jan A.P. Kaczmarek (o czym wiedziałem) to niebywale radośni i uprzejmi kompozytorzy, do tego umiejący inteligentnie i życzliwie opisywać swoją pracę i wspomnienia. Na sam koniec tego wideo prezentujemy natomiast moment humorystyczny - przekrojenie tortu i oficjalne rozpoczęcie Festiwalu, przez Jana A.P. Kaczmarka i Tan Duna oraz ich ?walkę na noże?.

Relację przygotował Adam Krysiński.

CZWARTEK - 21 MAJA, GODZINA 14:00

AKADEMIA FESTIWALOWA I
(TOM TYKWER, REINHOLD HEIL, JOHNNY KLIMEK)

Akademia Festiwalowa pomyślana została jako cykl otwartych dla publiczności rozmów z artystami-gośćmi Festiwalu Muzyki Filmowej. Jej codzienne sesje zorganizowane zostały na Rynku Głównym w Krakowie, tuż przy Wieży Ratuszowej.

Pierwsze ze spotkań w jej ramach poświęcone było twórczości Toma Tykwera, Reinholda Heila i Johnny'ego Klimka. Tykwer (reżyser, scenarzysta i kompozytor) oraz jego dwoje przyjaciół-kompozytorów przybyli do Krakowa, by zaprezentować swoje największe jak dotąd osiągnięcie muzyczne - ścieżkę dźwiękową do wyreżyserowanego przez Tykwera ?Pachnidła. Historii mordercy? (2006). Wraz z nimi pojawił się Diego Navarro, kompozytor i dyrygent, który miał za zadanie  pokierować wieczornym wykonaniem tej muzyki na krakowskich Błoniach.

Dyskusję z gośćmi poprowadzili Dariusz Stańczuk z RMF Classic i Łukasz Waligórski z MuzykaFilmowa.pl, natomiast rozmowę tłumaczył Piotr Krasnowolski.

Od lewej: P. Krasnowolski, R. Heil, D. Navarro, J. Klimek, T. Tykwer, D. Stańczuk

Tykwer, Heil i Klimek to trio, które pracuje ze sobą od ponad 10 lat. Po raz pierwszy spotkali się ze sobą, gdy zaczynający dopiero karierę Tykwer zaprosił Heila i Klimka do zilustrowania zapowiedzi do swojego nowego filmu (?Sen zimowy? (1997)). W tym czasie Heil miał już za sobą doświadczenia jako wykonawca i i producent muzyczny, natomiast Klimek (z pochodzenia Australijczyk) zaangażowany był w niemiecką scenę techno. Ich praca tak się spodobała reżyserowi, że zaproponował im dalszą współpracę. Tak narodziła się grupa Pale 3 (dosł. blada trójka). Jak przypomniał Heil, nazwa powstała podczas kolejnego projektu wspólnego projektu, którym był film ?Księżniczka i Wojownik? (2000). Podobno trójka artystów tak intensywnie pracowała w zamknięciu, że wszyscy byli całkowicie bladzi.

Po Heilu głos zabrał Johnny Klimek, opowiadając o kulisach wspólnej pracy:

?Prawdopodobnie pracuje się nam [jemu i Heilowi - przyp.] tak dobrze, ponieważ mamy zupełnie różne osobowości. On jest bardzo zasadniczy i skrupulatny, dogląda wszystkiego, podczas gdy ja potrafię być bardzo niedbały i zawsze coś pokręcę. Ja z kolei potrafię być bardzo spontaniczny i kreatywny. (...)?

Tom Tykwer, zapytany, czy to on ma decydujący wpływ na to, jak pisana przez nich muzyka będzie ostatecznie brzmieć, powiedział:

?Tworzenie filmu to zawsze efekt wysiłku całej grupy, ich kolektywnej energii. Postrzegam siebie bardziej jako filmowca, niż reżysera - w rozumieniu, że reżyser zajmuje się przede wszystkim prowadzeniem aktorów. Ja czuję się raczej członkiem większego zespołu. Można oczywiście powiedzieć, że jestem jego liderem, ale - jak w każdym zespole - lider bez zespołu jest tak naprawdę nikim.(...) Należy być wtedy szczególnie otwartym na inne punkty widzenia. Nauczyłem się tego przez te lata i to pozwoliło mi przetrwać współpracę z moimi egotystycznymi towarzyszami.(...)?

Jednym z wyjątkowych projektów Pale 3 było stworzenie piosenki na potrzeby filmu ?Matrix Rewolucje? (2003). O historii jej powstania opowiedział Reinhold Heil:

?Johnny Klimek potrafi być świetnym manipulatorem. Znał kogoś kto pracował na planie z braćmi Wachowskimi. Zaproponował, by wykorzystać ten kontakt, by zbliżyć się do nich. Udało się zapoznać ze sobą Tykwera i Wachowskich, a ci zaprzyjaźnili się. Okazało się, że bracia potrzebowali do filmu krótki, minutowy utwór w stylu EBM [electronic body music - przyp.], który miał zabrzmieć w scenie w nocnym klubie. Zrobiliśmy go dla nich z dużą przyjemnością. (...) Obecnie Wachowscy i Tykwer dalej pracują razem, tym razem nad filmem pod tytułem ?Cloud Atlas?. (…) Oparty będzie na brytyjskiej powieści z 2004 roku. Trwa pisanie scenariusza i jeśli uda się zebrać pieniądze, będzie można rozpocząć zdjęcia.?

Pale 3

Kolejnym tematem poruszonym podczas Akademii była muzyki do ?Pachnidła?. O jej powstawaniu opowiedział Tom Tykwer. Ilustracja ta - jak większość jego muzyki - zaczęła powstawać jeszcze przed rozpoczęciem zdjęć. Tym razem trwało to blisko 2 i pół roku. Pierwsze utwory zostały napisane już w 2004 roku, podczas gdy ostateczne nagranie - z Berlińskimi Filharmonikami pod dyrekcją sir Simone'a Rattle'a - miało miejsce w 2006 roku. Jak przyznał reżyser-kompozytor:

?Gdy okazało się, że ta fantastyczna orkiestra zagra naszą muzykę, wpadłem w obsesję. (…) Pierwszą reakcją Rattle'a było: ?Jak tu tak dużo długich nut... Orkiestra się zanudzi. Napisz więcej nut.? (…) Zazwyczaj pierwsze wykonanie było tym właściwym. (…) Czasem jednak trzeba było powtórzyć. Zwrócenie uwagi Simone'owi Rattle'owi było niczym powiedzieć Bogu, że jego dzieło nie jest doskonałe. (…)?.

Głos zabrał również Diego Navarro, wyraził swój zachwyt muzyką do ?Pachnidła? i radość, że próby z Sinfoniettą Cracovią przed dzisiejszym koncertem wypadły perfekcyjnie. Navarro, będący równocześnie twórcą festiwalu FIMUCITÉ na Teneryfie, z którym Festiwal Muzyki Filmowej w Krakowie nawiązał współpracę, dodał:

?Tutejszy Festiwal Muzyki Filmowej jest bardzo bliski festiwalowi  FIMUCITÉ, są niemal jak bracia. Bardzo mnie cieszy, że po raz pierwszy dwa tego rodzaju międzynarodowe  wydarzenia rozwijają się wspólnie. (...)"

Tom Tykwer i fani

Relację przygotował Krzysztof Ruszkowski.

Po festiwalowej akademii z Pale 3 i Diego Navarro przyszedł czas na pierwszy koncert w programie 2. Festiwalu Muzyki Filmowej, a mianowicie występ niemieckiego piosenkarza i showmana Maxa Raabe wraz ze swoją Palast Orchester. Obszerne informacje na stronie krakowskiej imprezy jasno wskazywały, czego możemy spodziewać się podczas wieczornego występu Raabe w Operze Krakowskiej. W istocie piosenkarz zafundował nam muzyczną podróż w czasy dwudziestolecia międzywojennego na warsztat biorąc m.in. piosenki kabaretowe z okresu Republiki Weimarskiej oraz wokalne przeboje kina europejskiego i hollywoodzkiego (m.in. ?Noc w operze? i ?Błękitny Anioł"). Ponoć każdy koncert Niemca jest inny - stara się on dobierać repertuar do publiczności, podczas występu improwizuje. Niezmienne są tylko kreujące atmosferę epokowe stroje wykonawców oraz scenografia.

To był koncert pełen nostalgii, romantyzmu, ale przede wszystkim ironicznego humoru, z którego Max Raabe zresztą słynie. Brwi uniesione w górę niczym u Rogera Moore`a, badawcze spojrzenie, bardzo oszczędna gestykulacja i ponadnaturalne skupienie towarzyszące rozbrajającym zapowiedziom poszczególnych utworów - tak zaprezentował się tego wieczoru Niemiec, ujmując swym zachowaniem odbiorców zgromadzonych w operze.

Max Raabe i Palast Orchester

Jeśli Max Raabe przybył do Krakowa z zamiarem podbicia serc polskiej publiczności to myślę, że w 100% osiągnął swój cel. Piosenkarz zaczął występ od zapowiedzi w języku polskim, potem rozpoczął się muzyczny show, jaki trudno zapomnieć, show, który bynajmniej nie był przedstawieniem jednego aktora. Na indywidualne popisy pozwolili sobie również instrumentaliści, w tym jedyna kobieta w Palast Orchester - przeurocza włoska skrzypaczka Cecilia Crisafulli. Raz niemieckie songi, innym razem amerykańskie i francuskie a wszystko przeplatane przezabawnymi wypowiedziami niemieckiego showmana.

Cecilia Crisafulli

W pewnym momencie koncert nieco siadł, wdarł się automatyzm, artysta zdał się utracić kontakt z publicznością, ale tylko na kilka chwil. Gdy tylko wraz z instrumentalistami utworzył chórek i zaśpiewał po polsku ?całuję twoją dłoń madam…? wszystko wróciło do normy. Publiczność nagrodziła wykonawców rzęsistymi brawami oczekując bisów… I bisy nadeszły, a w nich Raabe z brawurą przejechał się po współczesnym popowym repertuarze. Jego wykonanie ?Oops!...I Did It Again" Britney Spears i ?Sex Bomb" Toma Jonesa to była interpretacja z gatunku takich, które nigdy się nie zapomina. Koncert Maxa Raabe i Palast Orchester to bez wątpienia jeden z najjaśniejszych punktów 2. Festiwalu Muzyki Filmowej - zdecydowanie warto było zjawić się czwartkowego wieczoru w  krakowskiej operze.

Relację przygotował Damian Sołtysik.

Za udostępnienie klipów wideo serdeczne podziękowania kierujemy do Adama Siennicy (montaż i tłumaczenie) i portalu FDB.pl.

Polecamy również:

2. Festiwal Muzyki Filmowej w Krakowie - Warsztaty z Tan Dunem (relacja)

2. Festiwal Muzyki Filmowej w Krakowie - dzień II (relacja)

2. Festiwal Muzyki Filmowej w Krakowie - dzień III (relacja)